شرک تنها این نیست که کسی را به جای خداوند معبود قرار دهیم و او را بپرستیم چنان که برخی چون مشرکان بت می پرسند و یا چون اهل کتاب حضرت عیسی(ع) یا عزیر (ع) را معبود و شریک خداوند قرار می دهند، بلکه یکی از اقسام شرک که شرک واقعی است این که صفتی که برای خداست برای غیر خدا نیز قرار دهیم.
از نظر قرآن ، شرک از نظر حکمت نظری مستحیل است(انبیاء، آیه 22) نه این که قبیح و بد باشد تا از مصادیق حکمت عملی باشد؛ یعنی اصولا از نظر عقلی و برهانی، شرک و وجود خدایان مستحیل است نه این که هست و ما در مقام عمل نباید آن را داشته باشیم که قبیح و زشت از نظر حکمت عملی باشد.
خداوند چنان جهان را آفریده که در آن فوت و کمبودی نیست و همه چیز در جای خودش قرار دارد و اگر بارها نگاه کنید این نظم را می بینید. این نیازمند دقت نظر است گاهی با یک بار و گاهی با دوبار و گاهی با چند بار برای افراد با توجه به ظرفیت و فهم وجودی قابل درک و فهم است.(ملک، آیات 3 و 4)
.GIF)
